“u, meneer dokter, ik heb de verzekering van de gezondheid en de nummers.”
dit argument is, helaas, heel vaak. of het is glaubuli, osteopathie, of inhalers – het Fonds betaalt. interessant is het? we praten niet over ons in de mond, waarom deze of die medicijnen of behandelingen niet zinvol zou zijn, omdat het niet is onderzocht, van de eso-richting of gewoon kwakzalverij, of misschien ook niet, volgens de stand van de hedendaagse geneeskunde, – en toch – de ouders vragen bij de kassa. “wij gaan uiteraard uit van de kosten.”
waarom zegt het geld? want je hoeft niet naar de rechter in de uitspraak over de redelijkheid van bepaalde medische maatregelen. in geval van twijfel aan de medische dienst. en niet weinig medewerkers op de hotline. dat zou te veel gevraagd. de betreffende intermediair training. maar: alle tijden te betalen.
mijn enige probleem is: ik krijg black peter, ik wil niet dit of dat te doen veordnen, want het was zogenaamd te duur is, of omdat mijn hohoho! het budget is uitgeput. maar, maak je geen zorgen: als ik iets hebben, geen zorgen, dan is het mijn medicatie, remedies en AIDS budget. maar, nogmaals, alleen, omdat de cash betaald, hoeft niet te betekenen dat het ook iets! en de kosten is niet overname rijckdom het product!
in het bijzonder, het systeem is niet pervers als de vriendelijke kassa medewerker draagt zelf de kosten voor bepaalde maatregelen, maar de vrek kan hangen en “de controle van de medische dienst” aan de ouders. dit gebeurt in beginsel, in het geval van chronisch zieke kinderen. de kosten namelijk echt een beetje – maar, beste mensen: als we een formulering waarin iets, dan is de hand en de voet, dan is het echt nodig hebt!
waar boven de tijden slechts een paar glaubuli kosten of iets ergo zou moeten maken van bobeles handschrift is een beetje mooier, want het is Verpakt omdat: het houdt de patiënt op het moment van de service ziekenfonds. de Kronieken niet nodig. hun ouders hebben te onderhandelen in een actie met de fondsen.
honi soit qui mal y pense.
Be First to Comment