mfa: “de kinderen van de arts de praktijk, dr. kinderdok, rebmann, goede morgen…” — mfa: “Ja. ok, in de ochtend of in de middag?” — mfa: “ok, ik zal kijken.” vertrekt, vertrekt. mfa: “zwoter september, 8.30 uur?” — mfa: “om 9.30 uur?” — mfa: “dan misschien op de derde dag van september, 16 uur?” — mfa: “17 uur?” — mfa: “ok. het moment.” bladeren. de bladeren. mfa: “dan, op de zesde dag van september, gelijk aan acht in de ochtend?” — mfa: “om 10.30 uur?” — …. minuten later … mfa: “zo dan, op de tiende van september, 2 uur in de middag.” — mfa: “nee, het is … twee uur is het … vier uur of tien.” — mfa: “precies. ok. Ik heb vermeld tot deze w…” — mfa: “ah, ok. nu voor de andere. Ik kijk op.” bladeren. de bladeren. mfa: “hoe zit deze week op vrijdag, rond drie?” — mfa: “vier?”
enz., enz., enz. — terug naar de lijn.
Ik heb al gezegd dat op veel momenten in de vergaderingen die, met benoeming van telefoongesprekken, de beste tactiek is om twee data om uit te kiezen (“ik heb) wat is op de zesde september, om acht uur, of op de achtste van 16 september.” – het verlaagde ten minste tien procent van deze gesprekken de tijd. maar mijn mfa ‘ s zijn dus van de patiënt, patiënt, patiënt. mij moet geweten hebben dat al gescheurd (“ik heb je aangeboden, zo’ n tien data, het volgende ben ik gaan veilen, zou u moeten weten of u een afspraak wilt maken met ons, anderen strijden voor een date met mij.”).
Be First to Comment