Gezonde Houding

Markus, ik weet het nog niet. Ik ben een vertegenwoordiger voor de Dr. naast de Deur van het naburige dorp, en Markus gepresenteerd door zijn moeder, hij is acht jaar oud. Hij heeft een verkoudheid.

Ik: “Goede Morgen, wat ben je aan het doen?” Moeder: “Hij heeft de neusverkoudheid, een beetje hoesten.” Ik geef Markus de Hand: “Morgen, mark, alles goed?” Te fluistert naar me moeder: “Weet je, hij is mentaal gehandicapt.” Markus: “Yeah!! Ik ben met een verstandelijke beperking!!” Volgens sterk. Ik: “dat is goed. En, mark, heb Je een loopneus, is het dan?” Markus: “Ja, Dokter. En ik ben met een verstandelijke beperking!!” Ik: “Geweldig. En heb Je ook Een zere keel?” Markus: “Ja! Doet echt pijn! En ik ben met een verstandelijke beperking!!” Moeder: “Omdat hij zet echt waarde.” Ik: “De indruk die ik heb.” Markus: “Ja!!! Dokter! Ik ben…” moeder geïrriteerd iets: “… Markus!” Ik: “oké. Koorts, hij niet Ja, een loopneus, de nek is een beetje rood. Zeker, het is niets slecht.” Moeder: “Ja.” Markus: “Geweldig! Maar ik ben …” brengt Hij opnieuw een stuk van de lucht: “… mentaal behindäääärt!”