Pirates III

hoe het begon hoe het ging

“Het idee is,” vervolgt hij, “astmapatiënten zijn dapper, vechten op de noodzaak om, en dat is in the air … nou, jij kwam met de piraten.” Hij trekt een van de kleppen op het hoofd en laat je op het oogje te klikken. Dan trekt hij zijn bovenlip een beetje op en maakt een rommelend geluid gehoord. “Hohoho, ik ben Jack Flöto,” zegt hij met een diepe stem, en knipoogt met het blote oog, dat ziet het er voor het Moment waarop hij had beide ogen. “Zeer goed, Mijnheer de duivel, zeer goed,” zeg ik, “zo kom nu, en altijd met dezelfde door de deur. Dat zou intens farmaceutische marketing.” “Ja, u wilt dat, ik ben hier om te apen, is het niet?” en lacht maar toch. “En er is ook beloond?”, Ik wijs naar de documenten op de tafel. “Ja, precies, daar is deze kalender, is het niet? Sinds de kinderen kunnen vervolgens geeft u op hoe vaak je al hebt ingeademd, en zo, en dan is het kunnen denken van een beloning met de ouders, is het niet?” Hoe mooi. Ik heb thrönchen agenda in mijn praktijk – voor de Verstopte – ik weet potje-zon – wolken plannen voor de einnässe kinderen, die nu dus nog steeds een piraat-beloning-inademing agenda. Als het helpt. Hij knipoogt naar me. “De Marketing plannen, zelfs met wat stof piraten, dat is altijd goed, is het niet?” Na het Tijdperk van de Animalis medicinalis de piraten komen nu naar ons op. De Dino ‘ s hadden we al. “Prima,” zeg ik. “Ja…”, pauzeert hij even, zoekt naar woorden, “eigenlijk was het al, heb je niet?” Ik begeleidde hem naar de deur. “Dank u, Meneer de duivel, tot ziens, dan maar.” “Maar, is het niet?” Hij ontbloot de tanden en opent de klep op het linker oog, “en u bent altijd denken aan ons, is het niet? Anders zullen we kapen uw praktijk.” “Super, de Heer duivel, alle recht. U kunt dit doen.” Naast Moni en Katja kijkt geïrriteerd en vervolgens in mijn richting. Ik laat de Heer duivel, die nog steeds met zijn ooglapje. “He’ s a pirate” en forme ik de woorden meer met de mond dan ik hardop. Mijn arts-assistenten wow “Soso!”, en lachen om zichzelf. De heer duivel neemt afscheid op luid, van allen, die zijn stem heeft Säuselndes een beetje vreemd, en zijn manier van lopen werd breed-legged. Hij zwaaide een denkbeeldige zwaard en fluistert de zes-jaar-oude meisje een “Ho, Ho, Ho…!”, die komt alleen met zijn moeder door de Praxistür. Ze gaat doodsbang achter de rug van hun moeder. Maar de Heer duivel lacht je toe en zegt iets lekkers in zijn normale taal.

Heer duivel ik het graag. Hij is een goede.