Press "Enter" to skip to content

Elders

Vond ik hier en daar, ook vriendelijk verzonden door lezers, Volgers, en Tweeter, te lezen, in ieder geval spannend. Veel Plezier:

De Süddeutsche Zeitung omgaat met de risico ‘ s, wat kan leiden tot een natuurgeneeswijze-alternatief voor de behandeling van kinderen. Wij, kinderen, artsen vrezen ook in het dagelijks misbruik van een kind is, omdat elke pijn een Glaubulili krijgen.

Meer en meer zorgverzekeraars op de markt voordeel van “homeopathie” en frittered geld weg voor een niet-effectieve behandelingsmethode. Panorama gerapporteerd, wat dit betekent voor de arts: je zult worden beloond voor gesprekken Prins, als deze worden geheven als een homeopathische medische geschiedenis. Het spreken van de geneeskunde uit de Bolletjes blijft buiten haar gezichtsveld.

Incidentele Comics is bezig met de strijd om de juiste woorden, boeken te schrijven, aan de literatuur. Hier is een prachtig voorbeeld voor de nachtelijke het schrijven van een epileptische aanval.

Wat kan veranderen in de hoofden van ouders die niet willen om hun kinderen te vaccineren? Het is de vertegenwoordiging van de vaccins te voorkomen ziekten is nog steeds op.

Een prachtig artikel van de tijd over de mythe van de kelder, deed me denken aan die van ons maken ook een Algemene mobiel. Online op het artikel in de stijl van de Scrollytelling vertelde een verhalende vorm, die ik leerde alleen door Buddenbohms link lijst. Grootste voorbeeld van.

Heeft bretels is Uw kind een tand? Misschien zonder echte medische Profiteren. Een heiligschennis onder orthodontisten. Ook een leuk thema: De cliques tussen de “Kiefis”, de orthopedisch chirurg, en – opnieuw – de osteopaten. Zou het iets voor medische journalisten.

Als ik dit schrijf, op de Achtergrond uitgevoerd, Paris, Texas van Wim Wenders. Ik zag de film in onze Plaatselijke bioscoop, want ik ben nog steeds naar school gaan, de Film was net een jaar oud. We zaten op de eerste verdieping van onze Ortsbibliothek, de Film kwam uit de rol (met een pauze), en we zaten op het krakende plastic stoelen. Ik weet zeker dat ik hem daarna nooit weer. Toch, ik herken elke scène. Grote duitse cinema.

Be First to Comment

Geef een reactie