Press "Enter" to skip to content

Kort voor het einde van de Dienst-hulpdiensten

Tien minuten voor het einde van het overleg. Moeder over de telefoon: “Ja, onze kinderarts is gratis, omdat wij nu tot u te komen.” mMFA: “Uh… en wat van haar kind?” Moeder: “Nou, koorts, ziek, ziek, we komen er nu aan.” mMFA: “… nou dan.” Moeder, die een half uur later voor de deur. Ja, Eigen Patiënten.

Ik: “Goede avond, wat is het?” Moeder: “Malena koorts heeft, moet u een kijkje nemen.” Ze wijst naar de stapel van de ellende van de zeven jaar die ik doorbracht in … grijnzend aan. De beweging maakt het duidelijk: moet ik besparen als ik haar nu, ze heeft haar Baan. Ik: “En sinds wanneer ze koorts heeft?” Moeder: “Nou, sinds ik genoemd, sone uur. Zich overgaven over je heen. En Een Zere Keel.” Ik: “Dan zal ik een kijkje nemen.” Moeder: “Alstublieft!”, ook dit verkeer.

Een onderzoek later, incl. een positieve Kokken detectie in de keel: ik: “Zo, dan Malena heeft een streptokokken zere keel.” Moeder klapt op de dij: “ik wist het!” Ik: “Weet u dat?” Moeder: “Nee, maar ze hebben alles moest in een keer. Ik wist dat ik moet snel komen.” Ik: “je hoeft het niet te doen, dat zou ook doorgegeven in de ochtend. Nou, dan kun je de behandeling van het nu tenminste.” Moeder: “Oh?” Ik: “Ja, nu kan je Penicilline, sap, dan wordt het snel beter.” Moeder: “Soso… Maar ik hoef het niet te behandelen is, is het dan?” Ik: “Uh… niet u, maar de kinderen van de dokter hier,” ik geef mij, “beveelt het aan u, dat is de reden waarom je hier bent?” Moeder: “Mmmh, goed. Ik was meer bezorgd dat ik kwam vandaag naar de huisarts morgen in de praktijk van je collega ‘ s het is altijd zo vol.”

(c) foto Airflore

Be First to Comment

Geef een reactie