pauze nu II

Ik ben op vakantie, zei de dokter en ging hij op weg.

moeder: “je bent op vakantie! het is wat je verdient, maar ook met de manier waarop je kijkt vandaag.” ik: “oh, dank u, ik ben nu soms als een goede wenst.” moeder: “maar waarlijk, herr dokter. hoe lang ga je voor. een of twee weken?” ik: “drie, vrouw, marker, drie. een plek om te ontspannen, een vakantie en een aan de moeder, tune bleek. moeder: “en waar moeten we naar toe gaan als we ziek zijn?” ze legt zoveel nadruk op het woord “wij” als je bedoelt dat de hele mensheid. Ik: “als ik heel eerlijk ben, ben ik al in de tweede week. maar wel leuk: er zijn genoeg vertegenwoordigers.” moeder: “en die kunt u aanbevelen?” ik: “ik ben slechts vertegenwoordigd door de heren, die ik ook aanbevelen.” moeder: “Oh. Ik dacht dat u het liever dom artsen, zodat we terug kunnen komen tot u.”

vakantie is nu op vakantie.