quarantaine

Ik: “dus dat is wel besmettelijk, je moet houden van uw dochter voor twee dagen van anderen, totdat het antibioticum werkt goed.” moeder: “ah, ok. goed van je om te zeggen. maar morgen in de school kunt u dat?” ik: “nee, beter van niet. zoals ik al zei, het is besmettelijk.” moeder: “mmh. alle recht. je hebt gehoord, joanna marlene, in de ochtend, is het u niet toegestaan in de school. maar deze middag, een beetje buiten spelen met vrienden, om dit te doen, of? Ik heb geen school.”: “uh… nee. beter geen contact met vrienden. voor twee dagen, dus vandaag, morgen, misschien overmorgen.” moeder: “ah, ok. dus vrienden niet. school ook niet. goed.” na een pauze van reflectie: “dan is de gymnastiek blijft, na alle, in de ochtend. wat, joanna, marlene? ga op zijn minst in de gymnastiek.”, Ik: “stop. just for the record: uw dochter heeft krentenbaard is besmettelijk. voor u allen. voor ten minste twee dagen, afhankelijk van de cursus. geen school, geen groep, geen vrienden. geen contact, nul, niets. ok? tot zaterdag.” moeder: “… achsooo. nu, ik begrijp dat. en wat is er met me mee? dan kan ik haar niet bij thuis.” Ik: “je kunt je handen wassen en desinfecteren. dit is een uitstrijkje infectie, vliegen en niets te doen.” moeder: “zie, joanna, marlene, als je vrienden het desinfecteren van de handen, dan kunt u ook mag een bezoek aan de school en alle van u.” we hebben het uiteindelijk eens over een dip en een luchtzak in aanvulling op de bescherming pak merk h1n1, dan is het al.