De TIJD, dat is vaak wel het aloude en al drie keer in de hoek van de Oude mens is gedwongen om te gaan actief met hun eigen pedofilie-debat dekking. Het kan voor sommige partijen niet gewoon consequent. In de laatste gedrukte editie van de dag van de duitse eenheid, nu ook online in de editor Merlind Theile van de tijd geschiedenis, gerapporteerd door Rudolf Walter Leonhardt, de legendarische, maar altijd enigszins schuin arts redacteur van de jaren Vijftig en Zestig, het artikel door te zwaaien, die is niet gericht op alle kritische met pedofielen.
Duidelijk Seksuele Revolutie was, op het moment, duidelijk al waren onderzocht en alle beperkingen moeten vallen overboord, zelfs wanneer het omgaan met “andere” seksualiteit. Dus, de Uitsluiting van Homoseksuelen verdwijnen, fetisjen waren ok, groepen Sex en naakt gemeenten kunnen toch, dan nemen we de kinderverkrachter. Vrije seksualiteit voor iedereen. Alle Van De Volwassenen. Alle Van De Kinderen. Helaas, de noodzaak voor een dergelijke geest van het aantal omwentelingen van de druk, wat jammer dat in die tijd, de TIJD heeft een rol in gespeeld. Wilde concepten moet rechtvaardigen, dat het vrije verkeer van personen. Leer van dit soort overleven contact opnemen met de Tijd. De TIJD, vergelijkbaar met het advies-vormen als het BEELD of de SPIEGEL, beïnvloed met uw artikelen, de houding van veel – Ja, iedereen die dit leest de TIJD, aandacht, vooroordelen: – academici, d.w.z. docenten en hoogleraren. Net als in het huidige artikel, helaas, ook onbetwist aan de kant van de lezer. Het is geen kritiek.
Helaas, voor de kinderen wordt niet gelezen. En zo bleven ze de slachtoffers van deze verkeerde interpretaties van vrijheid van beweging. Pedofilie was, is en blijft uiteindelijk een power play, a-Afhankelijk, dat is een onderdeel van bepaalde seksuele spel types, maar pedofilie mag niet worden dezelfde mate rechtvaardigt. Omdat de “Partner” in dit spel, geen, maar een stuk speelgoed is nog erger, een slaaf. Hoe vreemd dat de redactie op het moment, de argumenten, terecht, wendde zich tot de kinderen, zelfs een eigen initiatief, als “Helena” en “Lolitas”. Freud en Kinsey aangeboden waarschijnlijk gelittene stijgbeugel argumenten.
De TIJD heeft genomen een moedige stap heeft gereserveerd, dus misschien de woelmuizen in de pers en de politiek, die wilde wel in de loop van de bespreking van de Groen-pedofilie debat op andere, soortgelijke gedachten had. De wereld van vandaag ziet het anders, nu is de TIJD van de artikelen van de jaren Zeventig van zich te distantiëren, vandaag de dag, de redacteur Leonhardt “mislukkelingen” en “eenlingen”. “Leo … was graag zelfs onhoudbaar uitzicht” en Theo Sommer zou hem praten vandaag, “de vingerafdruk … en … zegt” geen risico “, dat zijn erg overdreven zou worden opgevat als de mening van de TIJD missen.” De zomer schrijft van de proeven en de geest van de tijd in 1968, omdat in die tijd de klokken aangevinkt anders.
Maar dit is genoeg relativization? Het is voldoende om een offerte in de TIJD tussen toen en reactie? De zomer schrijft, zou je moeten kijken “scherper”. Ja. Rechts. Gemist. Maar het gaat ver genoeg? De kinderen van die tijd zijn nu volwassen en leven met de verwondingen van de 68 seksueel misbruik van kinderen. Vandaag kun je lezen, zelfs de TIJD, zeker niet nuchter zijn, en vrij van Angsten en eigen beproevingen. De pedofilie debat is een emotionele, vervelend voor de persoon in Kwestie, want het is niet een must om uitingen van Gevoel. Je mag niet leiden elke discussie en afstand verduidelijkt. Zorg moet worden gevoeld. De aloude er zou goed zijn geweest om het gezicht, om deze stap te nemen, moedig in de huidige tijd (sic!) Te tonen voor de gevoelens en empathie en excuses aan te bieden.
Be First to Comment