Press "Enter" to skip to content

Emil is stil

Kinderartsen kunnen zingen een lied over, maar ook de leerkrachten in de Kleuterschool of de verkoper achter het vlees tegen te gaan: Er zijn kinderen die spreken geen geluid. Je verbergen achter de apron strings van de moeder of het roer dijen van de vader. In het Kwaad, slecht gemanierd, in geval van twijfel, verlegen in de werkelijkheid, maar soms echt ziek.

Selectieve stomheid is geen karaktertrek, niet een echte opvoeding probleem, maar een Vorm van angst. De kinderen hebben een Urfurcht van contact met anderen, wat je omringt, is niet duidelijk, de angst om te falen, de noodzaak om te activeren angst voor intimiteit of de angst, door het contact van de kit aan de moeder, de vader. Niet elke rustig kind is automatisch mutistisch, er zijn ook genoeg kinderen te verhogen speechlessness aan de Routine, de stilte kunnen veroorzaken aandacht en vereisen de Hans dampen van de kleuterschool. Tot slot, de Stille maar de Braveren, doe je alles in de groep, maar zonder een stem.

Anne Gaussian self-bezorgde moeder heeft geschreven een mooi beeld van het boek en toont aan dat deze angstige kinderen toegeven dat hun moed terug en werd in de publicatie iskopress een aan elke andere, de al vele therapeutische en inspirerende boeken uit zijn serie. Emil is in de nut-shell (ik hou van drie-s) gepakt worden en de Tovenaar helpt hem, waarin ze belooft hem de magie van zijn heil. Alleen je een verscheidenheid van ingrediënten, de behoefte om de armen Emil is nu op de markt en in het bedrijf ontbreekt. We weten waar dat toe leidt ons: Door voortdurend te Oefenen, vertrouwen, Verwachten, en zachte confrontatie met de angst verdwijnt, de shell, en de magie is voldaan.

Het verhaal is simpel, het is te lezen, de beelden zijn bewust eenvoudig, als ook kleurrijke en als een kind geschilderd – sympathiek, zelfs als het boek kan zo vervreemdend als u Bladert u eerst in zijn eenvoud. Ik heb kinderen in mijn praktijk, de moer, schelpen, en ouders die te lijden hebben met de zin “Hij/zij is gewoon” willen zijn tevreden – ik beveel het boek aan. De Jongen in de notedop: Een verhaal dat eindigt, in de stille, stotteren in macht en verlegen kinderen moed

Vergelijkbare niet rebloggt: Filofax-ouders IV (11.1.2013) wees zo stout en niet de arts (21.6.2012) Achsoo, (1.10.2012) Kleine Deugniet (1.10.2010) Princess II (22.3.2010)

Be First to Comment

Geef een reactie