Maya is de Oudste van de vier meisjes. Haar ouders zijn doof, stom en doof. Maar de witte Maja niet geboren tenminste niet in het begin, als de andere zusters. Aangezien ze alleen de dochter van twee ouders. Voor het eerst bewust van het feit dat mama en papa niet kunnen horen, als Svenja geboren is met haar was. Er is Maja vier jaar oud. De twee kleintjes kwam dan een jaar later, op de wereld. Weer meisje, deze keer van een tweeling. In de tussentijd zijn ze vijf. Wanneer Maya acht was, was er Niklas. Hij is nu de Kleinste.
Maja heeft vroeg geleerd om te spreken met gebaren, niet de professional, de maatschappelijk werker geprobeerd te leren haar later, toen ze op school kwam. Maja en haar familie hebben hun eigen gebarentaal, omdat het zich ontwikkelt op die manier. Eindelijk, Mama heeft ook geleerd om nooit op te teken. En de vader kan nog steeds horen van harde geluiden en ook spreekt, het zij zo luid als hij luistert. Maja was in staat om met een jaar aanmeldt voor eten en Drinken en Spelen. En voor uw in-game dingen pluche giraffe. Niet altijd wordt aangeroepen u Mojo, de maatschappelijk werker wist dat als ze u geroepen, omdat ze niet kon spreken, haar eigen naam correct. En op de tafel of op de vloer sloeg, kon je ook vanaf het begin. Net toen mama kijkt op naar haar.
Maja moet maken, dat zich vele veranderingen voor jezelf. Niet het bedienen van de telefoon, toen oma is er. Of de Fax. Uit het kantoor kwam er iemand aan de ouders om de set-up van een Computer met E-Mail en zo, maar de telefoon verbinding met Internet te duur was. De speciale telefoon met een licht alarm en een korte tekst al kosten genoeg. Maja ‘ s droom is dat mama en papa kan zelfs luisteren en misschien praten. Ze houdt van het wanneer oma leest voor haar. Om alleen te luisteren naar uw stem. Moeder probeerde, maar uit haar mond Luid, het geluid dus heel anders. Maja begrijpt u toch wel. Registers, boosheid en vermoeidheid, die allemaal kunnen dragen mama ‘ s stem toch.
Maja neemt de zorg van haar zusters. Nicolas is nog klein, de kracht van de Mama. Maar Svenja en de tweeling gaat naar de Kleuterschool, de kracht van Maya, voordat u zelfs naar school gaan. U beantwoord zoals elke Ochtend, de vragen van de leerkrachten in het hamsteren, of het is de moeder, en als de vader. Maja, knikt dan en schudden de tas, terwijl haar zusters dragen de Hortschuhe. Al het beste. Als het gaat om Nicolas. En vader werkt.
Maja gelukkig was eerder in de week. Toen Oma op bezoek kwam. En vader er was. In ieder geval, op zaterdag. Op zondag had hij altijd al voor de lunch. Vanwege laag, heeft oma gezegd. Ondertussen, de week zijn niet zo groot, omdat Maja is in de Vijfde. Oma komt nu niet meer zo vaak, na alle, Maja is nu ouder zijn. Nicolas huilt de hele dag. Papa is nog steeds het rijden op de zondag lunch shift, maar op zaterdag, hij zit meestal op de bovenste verdieping in de hoek van zijn bureau en de Computer. Hij speelt dan met de andere. Van ’s Morgens tot’ s avonds. In de tussentijd, het geld gaat waarschijnlijk voor het Internet. Als papa leest de dingen op het scherm en de rode ridder door elk landschap.
Maja zou ook graag een ridder. Groot en sterk. Op het Moment dat de zaterdag maakt je klein en machteloos. Nicolas huilt, ze brengt hem naar de moeder, de tweeling en Svenja doen gelul achter de rug, en Maja is dan gestraft. De andere dag moeder van de zolder naar beneden kwam, de Baby op de Arm. Haar ogen keek verdrietig. Had eerder in een schreeuwpartij met mama en papa basis. Maja weet dit Brullen, je weet het sinds de geboorte. In tussen, toen ze in de Kleuterklas, vond ze het Gebrul soms heel grappig, als beide ouders waren op zoek naar woorden, je kon niet uitspreken. Ondertussen Maya kan niet horen. Maar je kunt niet geven, kan het niet vertalen dat ze heeft geprobeerd maar een keer. Nooit weer.
Maya heeft verborgen. Buiten in het bos. Na school heeft ze pakte de zusters in het midden, Svenja de sleutel in de Hand gedrukt en legde haar uit hoe de deur te openen. Tenminste, je krijgt. Vervolgens Maya liep naar het bos zo snel als ze kon, uit angst dat het plotseling kon worden. Ze vinden hun plaats, de rand, achter het dichte bosje, waar je grot is. Omdat ze worden begraven in een Tupperware doos, twee boeken en een zaklamp. Je weet maar nooit. In de zomer is het lekker droog. Nu in de Kou gewoon klam en de struiken zelfs netelige dan gebruikelijk. Niettemin, wat je hier hebt gedaan is genoeg voor haar: De standpunten van de twee huizen op de rand van de nederzetting. In een live Reicherts met de jongens uit de klas onder haar en het kleine meisje met de blonde vlechtjes. Soms, wanneer Maja geluk, ook de ouders in de tuin. Zo als het nu is. De vier zingen heel veel, of te lachen. Of schreeuwen en te verbergen.
Maar het meeste lijkt Maja, als het kleine meisje te bellen, was het omdat je gewond is, of omdat ze wil laten zien dat haar moeder iets in de tuin. Of gewoon zo. Ze noemt slechts een of twee keer. Het heeft een heldere mooie stem, niet hard, zoals in het geval van maja ‘ s zusters. En dan je moeder komt.
Be First to Comment