interessant fenomeen, dat viel me de andere dag in de supermarkt, en ik hoorde al zag ook vaak in de praktijk: waarom ouders praten met hun kinderen in het Algemeen, heel normaal, graag zelfs met een accent of dialect, maar als het gesprek in de ums aansporen, aanzetten, uit te leggen, vervalt in een patroon, alsof je in gesprek bent met een dove gepensioneerde in de klas?
“schacklin! komt u vanaf nu hierhe-He -! in de waa-gen!”
“maaavin! fing-ger we-h-EK!”
“kijk, Je neus, pu-tz-een!”
moeilijk te onthullen duidelijk, schriftelijk, zonder geluid weer, maar is het dat ook? met duidelijke, belangrijke en, boven alles, luide woorden, de autoriteit moet worden ondertekend? geen idee.
Be First to Comment