Woensdag middag zijn wij vertegenwoordigd een paar kinderarts praktijken in de omgeving. Het volgt op een moeder en dochter, dat wijst op een praktische software die Melanie was sinds anderhalf jaar.
Ik: “Hallo, we hebben ontmoet…” moeder: “Ja?” Ik (met het voordeel van geautomatiseerde documentatie): “je was aan het einde van 2012 bij mij in de praktijk, omdat uw Melanie was een goede twee jaar oud is, is het?” Moeder: “Ja, het kan.” Ik: “… vanaf de geboorte. Heb je veranderd?” Moeder: “Mmmh, Ja.” Ik: “Oh, wat jammer, wat jammer. Altijd geïnteresseerd is in mij, waarom?” Moeder: “Oh, dat Melanie aan het huilen was altijd bij je.” Ik: “Ja, de kinderen een kinder arts van tijd tot tijd. En, terwijl andere collega ‘ s is nu beter?” Moeder: “Nou, zo dus, je gewoon niet van Artsen.” Ik: “ik zie dat je je in tussen of Mevrouw Kilian, nu zijn jullie aan de arts Riemlich?” Moeder: “alles was een soort van niets. Ze riep overal. En de Heere schrijft Riemlich altijd gelijk aan de hamers. Mevrouw Kilian was gaaar niets, als ze huilde nog meer.” Ik zei: “Hoe…”
Melanie zit op de kleine stoeltjes in de kids ‘ – tabel, en krabbels iets op papier te zetten. Ik: “Nou dan,” en vraag het aan de moeder te nemen met Melanie op zijn schoot, zodat ik kan u onderzoeken. Dat is zeker.
De moeder aarzelend aan haar dochter en liften al gewaarschuwd voor de handen: “Zo, Melchen, nu moet Je geen angst hebben, Hm?”, de dochter kijkt bang, als zij zien de praktijk is nu pas, “het oom, heb Je gaaar niets, is het niet?” nu de hoeken van de mond, stuiptrekkingen, “van gaar, geen spuit, zie Je?”, de ogen zijn groter, “en ik heb ook gaaar geen Kwaad, Ja? We zijn hier dan heel snel weer, dan is alles weer goed, dan een ijsje, Oh, Melchen, Je hoeft niet te huilen, kom op, Oh schat, nu kom op…” en De Rest is in het Gebrul van de dochter.
Ik kan nog steeds hoor “, zei ik tegen haar thuis eerst is er niets, dat wij naar hen toe gaan, want dan zou je zelfs nog meer te huilen, want ze houdt ze zo gaaar…”, het onderzoek van een enkele fiasco.
Je hoeft niet zoals alle mensen, maar wat ik echt leuk vind: Als kinderen wordt geleerd om te vertrouwen en geen angst en afkeer. Projectie van de zogenaamde ‘ well-to-Freud.
(c) foto door Greg Westfall
Be First to Comment