s peterle

s peterle, nu weet ik sinds de geboorte, die zorgt voor de vele jaren van kinderdok activiteit. in de tussentijd, hij gaat op in de school, s peterle.

in het begin was alles echt geweldig, gezond, wilde kind, voor het einde van de jaren dertig ouders, de kroning van hun relatie en de welverdiende her-oriëntatie van hun samenwerking, en de familie twee keer na een succesvolle carrière in de school en het ziekenhuis. s peterle was borstvoeding, een goed acht maanden te voltooien, hij ging via de gebruikelijke kreet van, ondanks en kotzphasen, de ouders en ik onder de knie hebben, heel goed. vóór de tweede verjaardag, dan is het ondanks perioden van intense, er is een kop op de rand van de tafel op de grond. de redding door de ouders was er altijd. s peterle.

de jaren verstreken, de kleuterschool, s peterle altijd moet de leerkrachten in staat om te spelen met de andere kinderen. anders, hij zit er gewoon en doet niets. dat is genoeg voor hem. thuis is hij ook niet anders. is meer bezig met de laatste winnie-de-Poeh-puzzel met de lederen bal, de godfather van de vierde verjaardag, vol van hoop heeft gegeven. in het geval van de u8, het schuim bal kaatst ongebruikte hem. hij maakt het stoppen, zegt de moeder.

met vijf en later, de beroepsopleiding: de inschrijving voor een studie in de kleuterschool, de u9 wanneer kinderdoc komen – met de bal is nog steeds niet zo goed werkten. ook de fiets laat hij liever de steunwielen de eigen coördinatie. dit is niet zo wezen, zegt mama. dus isser, s peterle.

drie maanden voorafgaand aan de inschrijving, de hut aan het branden is. de kleuterschool zegt, s peterle werd ingesteld, maar nu, eindelijk, met de handigheid, die hij ook in de wekelijkse cirkel alleen een beetje en ook de afbeeldingen niet altijd overeen met de wensen van de observatie-plan. in het geval van de nu-een dringend opgeroepen voor het spreekuur van de kinderarts, de lint, in de tussentijd, in de mond of de hele motivatie, en de aanbeveling van de laatste paar jaar praten met de ouders, wat zou je kunnen doen en te promoten, ik zie zitplaatsen, een zes-jaar-oude in de spreekkamer. op de schoot van de moeder, pranked uit voor de zondagse dienst, met inbegrip van de paarse fluwelen tüchleins rond de nek.

s peterle. in de tussentijd, hij is in de derde. lezen is fijn, verwacht zelfs. hij is nu de start van zijn eerste harry potter en de woordenschat van de vader is nu in zijn kamer. de fiets eindelijk aangekomen (in de vakantie bij opa). alleen in de sport. goed. het zeepaardje heeft nog niet liet zien in zijn zwembroek. en als ik hem nu in de u10 naar de bal, dan weerkaatst, nog onzichtbaar voor hem. “zo isser halt toe te roepen, onze peterle.” zegt de moeder.