Ziek Zonen

Cem is een koude. Dat is, hij lijdt. Hij vertelde mij van de “echt vet koorts” op zondag, op de vraag, is hij enkel na veel Nadenken, een “sibbeunndreissigacht” voor het Beste. Dat maakte indruk op hem, op zijn minst, zodat hij niet naar school gaan maandag, maar in de avond voor een potje voetbal. Dinsdag was ok, maar gisteren, “de baan”, omdat hoeden tent echt gebracht. “Echte dikke kop, Dokter, weet je?” en “in de voorkant van de Bayern spel volledige vn-spit.” Dat is niet gestopt om te kijken met de vrienden het spel. Dinsdag was Ja, er was alleen op de Hemel, maar niemand. Momenteel zijn ze al op Gündogan.

Tenminste gisteren, “EffCeeBeeEffZeeBee”. Ja, er was Chips en Cola. Vatter was ook. Zo als het nu is. Het laat zijn zoon te praten. Vijf tien is ook ok. De baseball cap (“Galatasaray”). Ik geef heel veel moeite is, trekt u volledig af van het leer met het luisteren naar voren en achter, zelfs met inbegrip van Perkutierens – alleen te krijgen erg ziek. De vader ziet er van onder de indruk. Ik laat Cem draai, trek me-up van de rolling kruk zitten. Belangrijke diagnoses nodig hebt om te beginnen.

Ik: “Hij heeft het koud.” Cem liften in de richting van zijn vader met beide handen, als hij aanwezig zijn om u persoonlijk van de ziekte. “Zie je wel?” De vader haalt zijn schouders op. Ik: “Zodat Je terug kunt gaan naar school morgen. De helft wilde.” Nu is het voor de vader, zijn zoon, een kijken met opgeheven borstelige wenkbrauwen gooien. “Zie je wel?” Cem kijkt teleurgesteld. “En voetbal in het weekend?” Ik: “Ofwel ben Je niet zo ziek dat kunt U in de school, dan is er geen voetbal, of om het te doen, dan kunt U ook gaan Schoppen.” Hij zegt niets, maar knikt alleen maar bewust. “Dat is goed, Doc.” Maar hij zou niet de zoon, als zijn vader te zeggen: “Goed. Goed. De arts. Zo Koud. Maar wissense, nu is hij al sinds zondag ziek sinds zondag!dag!”, hij heeft vijf vingers omhoog, “vijf dagen, dokter!” Ik ben het wachten op. Zegt niet alles. “Is het niet tijd voor een antibioticum?”