nooit vragen stellen, dit is een opvoeding klassieker die ouders is het moeilijk hun kinderen, de beslissing om conflicten te vermijden en om toestemming vragen. alle ouders hebben, heb ik het met mijn eigen kinders. coaches die u in een moment.
dus wat is het voortdurend ontkennen. “je hebt geen angst” – elke keer als het kind zegt alleen pieptoon in het gezicht van de dokters. “niet alles is zo slecht” en “pijn” of “gij zult niet doen”.
kinderen kunnen begrijpen geen negatieven. er is alleen: “je moet angst”, “alles is slecht”, “pijn” en “gij zult dit doen”. in het geval van een weigering, de hersenen zou hebben voor het detecteren van de negatieve en vervolgens de gewenste reactie. denk erover na en proberen niet te denken aan een blauwe olifant. kinderen begrijpen, in principe, beter geven van positieve berichten, want ze direct met het overbrengen van de gewenste actie. “alles is ok”, “leave it” of “mama is boos wanneer je dat doet”. zonder nee, nooit of niet. maar men moet zich bewust zijn en jezelf trainen. de taal is zo gestructureerd dat makkelijker en schoner. ouders uit de weg van de bevelende klank die ontstaat hier, ok. maar: de toon maakt de muziek. aan de andere kant: wat spreekt tegen een duidelijke aankondiging? “vinger weg uit het stopcontact” is het niet beter dan “kijk, ik wil dat je nu grijpen in het stopcontact, dat is niet gezond.”
dus, Mevrouw de rode kool, alsjeblieft niet zeg aan uw rudy-mick-levyn: “wees zo stout en schoppen van de arts in de schenen!”. dank u.
binnenkort meer “ik-boodschappen” …!
Be First to Comment