vraag is belangrijk

in de ochtend, vroeg in de praktijk. Ik: “wat?” vader: “u, de spits sinds gisteren avond.” Ik: “dus?” vader: “nee, nee, keer, gisteren avond. deze ochtend, een beetje van hem was slecht.” Ik: “en wat heeft hij te eten?” vader: “zo normaal.” ik: “ja, wat is het, bijvoorbeeld, deze morgen?” vader: “pizza.” ik: “aha. ok. en om te drinken?” vader: “zoals altijd.” Ik: “wat, bijvoorbeeld, vanmorgen voor pizza?” vader: “fanta.” en zo verder en zo voort. Ik vraag me soms af waarom mensen ooit in de praktijk. door de manier, de drie-jaar-oude was superfit en in een goed humeur, en ik zou hem waarschijnlijk deze ochtend, de pizza verwend🙂 – als hij niet had spit op de avond voor. Ik denk niet dat de mensen niet weten dat een pizza en fanta is in het geval van braken, optimale voeding, omdat de antwoorden waren al aarzelend en schuld bewust. enige uitleg: vader: “hij wilde hoeden stop deze ochtend.”